โวล์ฟกัง บอร์แชร์ต อัจฉริยะเรื่องสั้นเยอรมัน

โวล์ฟกัง บอร์แชร์ต เป็นนักเขียนระดับแนวหน้าของยุคสมัย เขาต้องผ่าน ความโหดร้ายของสงครามโดยไม่อาจทำใจให้ลืมได้ ทว่าเขาก็ถ่ายทอดสิ่งที่ถูกเก็บไว้ ในความทรงจำให้สะท้อนออกมาสู่บทประพันธ์ โดยงานเขียนนี้จัดอยู่ในยุคเริ่มต้นของ วรรณกรรมสมัยใหม่ มีเรื่องราวเน้นการนำเสนอเนื้อหาเกี่ยวกับ ‘ความสูญสิ้นสลาย’ และ ‘ชั่วโมงศูนย์’ ส่งผลให้เรื่องสั้นของโวล์ฟกัง บอร์แชร์ตเป็นวรรณกรรมประเภท เรื่องสั้นหลังยุคสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่มีชื่อเสียง และได้รับความนิยมจนถึงปัจจุบัน โวล์ฟกัง บอร์แชร์ต เป็นนักเขียนที่อายุสั้น ดังนั้นเขาจึงมีผลงานไม่มากนัก ผลงานของเขามีเพียงบทละคร 1 เรื่อง งานร้อยแก้ว 38 เรื่อง และบทกลอน 29 บท เรื่องสั้นส่วนใหญ่ของบอร์แชร์ตมักเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างสงคราม เรื่องสั้น ของเขาได้รับการยกย่องว่ามีพลังในการเล่าเรื่อง ตัวละครมีลักษณะเฉพาะชัดเจน ส่วนใหญ่มักเป็นเรื่องราวของคนที่ตกอยู่ในชะตากรรมร่วมกัน การดำเนินเรื่องจะใช้ การลดทอนคำ ใช้คำน้อย รูปประโยคไม่ซับซ้อน โดยจำกัดการใช้คำเพียงไม่กี่คำผ่าน โครงสร้างประโยคหลักและประโยครองสั้นๆ มักมีการซ้ำประโยคเดิมหลายครั้ง เพื่อย้ำ ให้เห็นว่าเศษซากของสงครามแทบไม่เหลืออะไรทิ้งไว้ งานเขียนของบอร์แชร์ตไม่แสดง ความงามทางภาษา แต่สะท้อนให้เห็นถึงความแร้นแค้น สิ้นหวัง อับจนหนทาง การ ยอมจำนน รวมถึงการสูญเสียสติ อันเนื่องมาจากผลของสงคราม และการสูญเสียบุคคล อันเป็นที่รัก จนไม่สามารถบรรยายความรู้สึกออกมาเป็นคำพูดได้ แนวการเขียนของ บอร์แชร์ตเป็นการใช้ภาษาที่ “น้อย” แต่ “หนักแน่น” ท่วงทำนองการบรรยายคล้าย เทคนิคการบรรเลงดนตรีสตัคคาโต คือ “ตอกย้ำสั้นๆ ห้วนๆ” โดยใช้สำนวนภาษา ที่รุนแรงทรงพลัง ซึ่งถือว่าเป็นแนวการเขียนอันเป็นเอกลักษณ์ในงานของบอร์แชร์ต ทุกเรื่อง